Lorenzo Valla

Lorenzo Valla
Vida
Nacimientu	Roma, 1407[1]
Muerte	Roma, 1 d'agostu de 1457[1] (49/50 años)
Estudios
Estudios	Universidá de Pavia
Llingües falaes	llatín[1] italianu[2]
Alumnu de	Leonardo Bruni Giovanni Aurispa (es)
Profesor de	Pomponio Leto (es) Giovanni Garzoni Giuniano Maio
Oficiu	escritor, filólogu, profesor universitariu, filósofu, presbíteru católicu romanu
Emplegadores	Universidá de Pavia
Trabayos destacaos	De falso credita et ementita Constantini donatione declamatio (en) Confutatio in Morandum (en)
Movimientu	Humanismu
Creencies
Relixón	Ilesia Católica

Lorenzo Valla (Laurentius Valla nel so nome llatín; Roma, 1406/1407 - ibidem, 1 d'agostu de 1457) foi un humanista, orador, educador y filósofu italianu, consideráu'l pioneru de la crítica histórico y filosófico.

Foi conocíu nel so tiempu pola so demostración de que la Donación de Constantino, documentu por aciu el que'l papáu se arrogaba el dominiu d'estensos territorios d'Occidente, yera una falsificación. Nel terrén de la filoloxía bíblica, la so aportación máxima fueron los comentarios al Nuevu Testamentu, que seríen la base de la crítica testual d'humanistes posteriores como Erasmu de Rotterdam. Otru aspeutu pol que foi relevante ye la so redaición d'una nueva gramática llatina, les Elegancies de la llingua llatina (De elegantia linguae latinae), que superaba les gramátiques medievales y enseñaba un llatín clásicu de gran correición y elegancia. Coles mesmes, destaca'l so tratáu de lóxica aristotélica Disputaciones dialéutiques (Dialecticae disputationes), que simplificaba y racionalizaba la decadente escolástica cristiana.^[3]

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
2. ↑ Identificador CONOR.SI: 42408035. Afirmao en: CONOR.SI.
3. ↑ Antonio Domínguez Ortíz, Historia Universal: Edad Moderna, Barcelona, Vicens Vives, 1983, vol. III, páx. 110 y ss. ISBN 84-316-2167-2